Η άρνηση της αρμενικής γενοκτονίας συνιστά συνέχιση του αρχικού εγκλήματος
105 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την έναρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915. Η 24η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης των θυμάτων της Αρμενικής Γενοκτονίας, την οποία διέπραξαν με οργανωμένο και συστηματικό σχέδιο οι Νεότουρκοι από το 1915 έως 1923. Πρόκειται για μια από τις βδελυρότερες θηριωδίες της ανθρωπότητας, όταν με αποτρόπαιο τρόπο εξοντώθηκαν ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι, ανάμεσά τους, νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά.
Μέσα από το κοινοβουλευτικό μου έργο και τις παρεμβάσεις μου στα Ευρωπαϊκά όργανα, προασπίστηκα και δεν θα σταματήσω να προασπίζομαι την ιστορική αλήθεια και την δικαίωση των θυμάτων αλλά και τον αγώνα του αρμενικού λαού για εθνική προκοπή. Σε στενή συνεργασία με τους οργανωμένους φορείς της Αρμενικής Διασποράς στην Ευρ. Ένωση, εργάστηκα με ζήλο για το συντριπτικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στην θλιβερή επέτειο των 100 χρόνων από την διάπραξή της Αρμενικής Γενοκτονίας.
Παραθέτω ενδεικτικά, απόσπασμα από σχετικές παρεμβάσεις μου:
«H πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει σήμερα την γενοκτονία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του αρχικού εγκλήματος και ταυτοχρόνως, είναι ο σπόρος για επανάληψη τέτοιων εγκλημάτων. Για αυτό, η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν πρέπει να συζητείται μόνο ως γεγονός ιστορικής μνήμης, αλλά ως ένα μάθημα για το παρόν και το μέλλον. Όταν διαπράττονταν τα εγκλήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Νεοτούρκων και αργότερα εκείνο της Ναζιστικής Γερμανίας, ορισμένοι πολιτικοί της εποχής επέλεγαν την ‘πολιτική του κατευνασμού και της συνεργασίας΄ με τους εγκληματίες. Εκ των υστέρων, όλοι σήμερα καταδικάζουν εκείνα τα εγκλήματα. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Και σήμερα, αξιωματούχοι θέτουν τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα ατομικά συμφέροντα, πάνω από τα σημερινά ανυπεράσπιστα θύματα τέτοιων εγκλημάτων που συντηρούνται ακόμη, όπως με την εθνοκάθαρση και συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από τη σημερινή Τουρκία […]
Το ζητούμενο δεν είναι να καταδικάζουμε εκ των υστέρων μια γενοκτονία ή ανάλογα εγκλήματα, αλλά πώς να ενεργούμε για να αποτρέψουμε την διάπραξή τους. Αυτό ξεχωρίζει τους ηγέτες με όραμα από τους πολιτικάντηδες».
www.facebook.com/costas.mavrides.3
105 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την έναρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915. Η 24η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης των θυμάτων της Αρμενικής Γενοκτονίας, την οποία διέπραξαν με οργανωμένο και συστηματικό σχέδιο οι Νεότουρκοι από το 1915 έως 1923. Πρόκειται για μια από τις βδελυρότερες θηριωδίες της ανθρωπότητας, όταν με αποτρόπαιο τρόπο εξοντώθηκαν ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι, ανάμεσά τους, νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά.
Μέσα από το κοινοβουλευτικό μου έργο και τις παρεμβάσεις μου στα Ευρωπαϊκά όργανα, προασπίστηκα και δεν θα σταματήσω να προασπίζομαι την ιστορική αλήθεια και την δικαίωση των θυμάτων αλλά και τον αγώνα του αρμενικού λαού για εθνική προκοπή. Σε στενή συνεργασία με τους οργανωμένους φορείς της Αρμενικής Διασποράς στην Ευρ. Ένωση, εργάστηκα με ζήλο για το συντριπτικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στην θλιβερή επέτειο των 100 χρόνων από την διάπραξή της Αρμενικής Γενοκτονίας.
Παραθέτω ενδεικτικά, απόσπασμα από σχετικές παρεμβάσεις μου:
«H πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει σήμερα την γενοκτονία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του αρχικού εγκλήματος και ταυτοχρόνως, είναι ο σπόρος για επανάληψη τέτοιων εγκλημάτων. Για αυτό, η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν πρέπει να συζητείται μόνο ως γεγονός ιστορικής μνήμης, αλλά ως ένα μάθημα για το παρόν και το μέλλον. Όταν διαπράττονταν τα εγκλήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Νεοτούρκων και αργότερα εκείνο της Ναζιστικής Γερμανίας, ορισμένοι πολιτικοί της εποχής επέλεγαν την ‘πολιτική του κατευνασμού και της συνεργασίας΄ με τους εγκληματίες. Εκ των υστέρων, όλοι σήμερα καταδικάζουν εκείνα τα εγκλήματα. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Και σήμερα, αξιωματούχοι θέτουν τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα ατομικά συμφέροντα, πάνω από τα σημερινά ανυπεράσπιστα θύματα τέτοιων εγκλημάτων που συντηρούνται ακόμη, όπως με την εθνοκάθαρση και συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από τη σημερινή Τουρκία […]
Το ζητούμενο δεν είναι να καταδικάζουμε εκ των υστέρων μια γενοκτονία ή ανάλογα εγκλήματα, αλλά πώς να ενεργούμε για να αποτρέψουμε την διάπραξή τους. Αυτό ξεχωρίζει τους ηγέτες με όραμα από τους πολιτικάντηδες».
www.facebook.com/costas.mavrides.3
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου